






यस वर्ष विराटनगरमा सम्पन्न राधाकृष्ण रथयात्रा निश्चय नै भव्य र ऐतिहासिक रह्यो। एशियाकै दोस्रो ठूलो मानिने यस रथयात्रामा लाखौं श्रद्धालुहरूको सहभागिता, सांस्कृतिक झाँकी, सुरक्षा व्यवस्थापन, र समापनपछिको सफाइ अभियानले यो धार्मिक पर्वलाई न केवल आस्थाको उत्सव बनायो, बरु समग्र सहरको सामूहिक चेतनाको परिचायक पनि बनायो।
कोशी प्रदेशका मुख्यमन्त्री हिक्मत कार्कीबाट उद्घाटन भएको रथयात्रामा नेपाली सेनाको हेलिकप्टरबाट पुष्पवृष्टि, भक्तजनका लागि पानी र सर्वत वितरण, र विभिन्न ४४ स्थानमा विश्रामसहित पूजाअर्चनको व्यवस्था, यी सबै कुराले कार्यक्रम व्यवस्थापनको सुदृढ तयारी प्रस्ट पारे। ४४ लाख रुपैयाँको लागतमा निर्मित नयाँ रथ, जुन अब ५० वर्षसम्म प्रयोग गरिनेछ, परम्पराको निरन्तरतासँगै आधुनिक व्यवस्थापनको सकारात्मक संकेत हो।
यो पर्वमा भारतबाट समेत भक्तजनको आगमन हुनु, धार्मिक पर्यटनको सम्भावना पनि देखाउँछ। यस्तो अवसरलाई आगामी वर्षहरूमा व्यवस्थित प्रवर्द्धनमार्फत स्थानीय अर्थतन्त्रसँग जोड्ने योजना बन्नु आवश्यक छ।
रथयात्रामा सांस्कृतिक झाँकीले आकर्षण थपेका थिए भने, सुरक्षा व्यवस्थाको चाकचौबन्दताले सम्भावित अवाञ्छित गतिविधिलाई नियन्त्रणमा राख्न महत्वपूर्ण भूमिका खेल्यो। यद्यपि ५७ जना पक्राउ पर्नु यो उत्सवको उज्यालो छायाँजस्तै हो-भविष्यमा अझ अनुशासित सहभागिता सुनिश्चित गर्न यो एउटा पाठ हुनसक्छ।
रथयात्रा समापनसँगै रातिको समयमा नै सडक सफाइ कार्य सम्पन्न हुनु, महानगरपालिका र स्वयंसेवकहरूको उदाहरणीय समर्पण हो। बोट विरुवा जोगाउन गरिएको प्रयासले धार्मिक उत्सवमा वातावरणीय चेतनाको समावेश पनि झल्काएको छ।
यसपालिको रथयात्रा न केवल श्रद्धा र परम्पराको उत्सव थियो, यो विराटनगरको सुसंगठित व्यवस्थापन, जनसहभागिता र सहिष्णुता पनि देखाउने एउटा सशक्त माध्यम बन्यो। आगामी वर्षहरूमा यसलाई अझै व्यवस्थित, सुरक्षित, र समावेशी बनाउनेतर्फ प्रदेश सरकार, स्थानीय तह र आयोजक समितिको संयुक्त ध्यान केन्द्रित होस् भन्ने अपेक्षा राखौं।